zwerfafval |
Bioplastics van planten In de topdrie
van dagelijkse ergernissen in onze maatschappij staat zwerfvuil al jaren
genoteerd. Zwerfvuil ofwel zwerfafval is alle troep die rondvliegt over
straat, in het park, op het strand en in het water. Het is afval dat door
mensen -bewust of onbewust- is weggegooid. Vrijwel altijd dus onstaat zwerfvuil door nalatigheid van mensen. Zwerfvuil
bestaat grotendeels uit verpakkingsmaterialen van geconsumeerde etenswaren
zoals blikjes, flesjes, papieren wikkels en plastic bakjes. Sigarettenpeuken,
kauwgomresten en fruitschillen vallen hier ook onder. Mijn opa's en oma's leefden in de
eerste helft van de vorige eeuw. In hun leven hebben zij nooit van zwerfvuil
gehoord. Waarschijnlijk wel van een zwerfkei, een zwerftocht en een zwerfhond
of een zwerfkat. Allemaal woorden die van zwerven afkomstig zijn. Zwerven
betekent rondtrekken of doelloos rondlopen. Van zwerven is het zelfstandige
naamwoord zwerver afgeleid. Trouwens over zwervers gesproken. Er belt een
zwerver bij een groot landhuis aan. De vrouw des huizes doet open en
informeert wat de man wil. Hij vraagt om iets te eten. Zegt de vrouw: 'Ik zal
even een boterham voor je pakken.' Vraagt de zwerver: 'Mag het ook een
gebakje zijn? Het is namelijk vandaag mijn verjaardag!' Toch is zwerfvuil al meer dan honderd
jaar een probleem. Het bewijs is een poster van de ANWB uit het jaar 1900. Op deze poster prijkt een mooie
bomengroep naast een vijver in een park. En op de voorgrond ligt allemaal
rommel die blijkbaar na een picknickpartij is achtergebleven. Daaronder stond
de tekst: 'Laat niet als dank voor het aangenaam verpoozen
de eigenaar van het bosch de schillen en de doozen.' Deze slogan werd in de zestiger en zeventiger
jaren van de vorige eeuw nog geprojecteerd op het grote scherm in de
bioscopen tijdens de pauzes. De aanwezigheid van zwerfvuil is van
invloed op ons milieu, de volksgezondheid en de verkeersveiligheid. Hoe gaan
we dit probleem oplossen? Hogere boetes bij overtredingen misschien? Of
statiegeld invoeren op blikjes cola en pakjes sigaretten? Ik weet het niet, u
mag het zeggen. Per definitie mag een schone leef- en
woonomgeving toch ook wel een primaire levensbehoefte genoemd worden. Het
rijk en de gemeentes zijn verantwoordelijk voor het opruimen van zwerfvuil.
Regelmatig worden er publiekscampagnes gehouden. Net zoals voorlichtingscampagnes op scholen, bij
sportverenigingen en in buurthuizen. Deze worden gehouden niet alleen door de overheid, maar ook
op particulier initiatief. Dat is lovenswaardig. Momenteel gebruiken we drie miljard
kilo plastic per jaar. In een lab in Amsterdam is een groepje onderzoekers
druk bezig met een revolutionair product, namelijk bioplastics
van planten. Dit type plastic is zo duurzaam dat men het bij wijze van
spreken zou kunnen eten, want er zitten geen schadelijke stoffen in.
Bovendien lost het op in het water; iets wat normaal plastic niet doet. Het
mag dan per toeval ontdekt zijn, maar dit product zou wel eens de oplossing
kunnen zijn van al het plastic afval dat in de zee ronddrijft. We zullen ons dagelijks moeten
beseffen, dat bijvoorbeeld een weggegooide sigarettenpeuk vijf jaar nodig
heeft om te verteren. En bij uitgespuugde kauwgom duurt dat 25 jaar. En een
plastic frietbakje doet daar 90 jaar over. Eigenlijk staat niemand hierbij
stil, maar wij als mensheid zijn verantwoordelijk voor het veroorzaken van
zwerfvuil en wij dienen onze eigengemaakte troep zelf op te ruimen! Klaas de Boer |