U bepaalt.

Weet u het misschien ? Het aantal restaurants loop terug of toch niet. We weten het eigenlijk niet. Tuurlijk is er een verandering van de inhoud. Een uitgebreid onderzoek ten spijt, een ding weet de Gemeente wel.Het ligt natuurlijk niet aan het stadsbestuur. Openbreken van de weg, klunen door het zand en lopen over metalen grondplaten, het heeft geen invloed. En wat te denken van de administratieve martelgang, de legeskosten, de tijden benodigd om je zaak te krijgen hoe je hem wilt hebben. Heeft dat geen invloed ? Natuurlijk wel. En wat te denken van de tarieven aan huur, die terugverdiend moeten worden via het menu. Nee de gemeene kan er niets aan doen. We weten allemaal hoe belangrijk kleine ondernemers zijn voor de
levendigheid in de stad. Koesteren zou je ze moeten. Het tegendeel is het geval. De gemeente kan er niets aandoen. Tuurlijk. Het lef ontbreekt. En de verantwoordelijkheid, die is voor een ander. De terugtredende overheid heet dat tegenwoordig. Alleen als het ze uitkomt dan slaat de gemeente en de derhalve de politiek helemaal door. Dan is geen risico groot genoeg. Geen cent tekort, geen tekort aan mooie woorden. En ach de lasten voor de stad, wat maakt het uit! En u weet al waar ik op doel : Het Spuiforum. Collegepartijen weten in hun hart dat het nie deugt. En toch doorgaan.Voorbijgaan aan de sociale ellende van 70.000 mensen in de armoede en 40.000 mensen op zoek naar een baan. Dat nu even niet. Dat komt straks later wel. Nu eerst de leut. Oh ja, de economische recessie is natuurlijk ook in te zetten als reden voor de terugval van het aantal eetgelegenheden. Natuurlijk het ligt aan de economie. Zeker niet aan het stadsbestuur. Wel lekker om je achter te verchuilen.Kun je een ander de schuld geven. Of weet je wat. We roepen de hulp in van de goed heilig man. Die is zoluist weer aangekomen in Scheveningen. Hoewel de politiek ook al dit kinderfeest verziekt .Ook de kinderen moeten het al ontgelden. Hoe ver kun je zakken ? Kinderen zijn weerloos.En alles van waarde is weerloos zei Lucebert al.De politiek is te vergelijken met het menu van het restaurant. Als het te duur word kom je niet meer en blijf je thuis. Of nog beter dan neem je zelf het initiatief. Het failliet van de politiek zal in maart duidelijk zijn. Het menu zal niet langer worden genuttigd. Het is niet langer te pruimen. Hoelang zal het duren totdat de kok weet dat hij moet veranderen ? En dat de politiek zelf de oorzaak is. Of komt het dan door de mooie lente of de strenge vorst. Of zijn de kiezers te dom. Aan het bestuur ligt het niet. Die buigen zich over een rapport naar de oorzaken van het verdwijnen van de sociale levendigheid in de stad. Als het maar niet aan het bestuur ligt. Daar gaat het ze om.
Wij weten wel beter. En wij bepalen.

Gerard Verspuij