Zandweggetje

Participatie is een 'nieuw' woord en dan schrijf ik het woord nieuw tussen aanhalingstekens. Via de Franse taal is participatie volgens de dikke Van Dale al in 1553 in onze taal geslopen. Heel stiekempjes, want in die tijd sprak alleen de adel in het Frans. De rest van ons volk sprak op z'n heikneuters. Maar dat even terzijde. Met het nieuwe woord participatie bedoel ik een groepje ambtenaren die het woord participatie enige decennia geleden in ons hedendaags nederlands weer heeft heringevoerd. Participatie betekent gewoonweg deelnemen en indertijd wilden deze ambtenaren burgers en organisaties betrekken bij gemeentebeleid of bij een gemeentelijk project.

Participatie is een zeer breed begrip, want het kan worden worden toegepast op verschillende gebieden zoals maatschappelijke, economisch, politiek, sociaal en cultureel en nog meer segmenten, elk met een eigen, specifiekere betekenis.

In Den Haag is het goed toeven en uiteraard wonen. Daarom is het belangrijk dat de buurt schoon, veilig en gezellig is. Veel Hagenaars steken zelf de handen uit de mouwen om dat te bereiken. Zulke mensen zijn goud waard, vindt de gemeente Den Haag. Daarom is de Gulden Klinker ingesteld. Alle mensen die samen iets doen om hun omgeving schoner, veiliger of prettiger te maken kunnen zo´n Gulden Klinker krijgen. Iedereen mag meedoen: buurtbewoners, winkeliers of scholieren. Met het verkrijgen van de Gulden Klinker worden de initiatiefnemers beloond voor hun inzet. Een puik idee!

In mijn column wil ik altijd een mop of een anekdote verwerken die op het besproken thema slaat. Daar kwam ik met participatie niet helemaal uit. Toch onderneem ik een poging. Zojuist ging het over de Gulden Klinker. Het woord klinker heeft twee verschillende betekenissen. Een klinker kan een straatsteen zijn. De andere betekenis van klinker is een spraakklank zoals de letters a, e, i, o en u. Staat er een juffrouw voor de klas en zegt: 'Kinderen, wie kent eenwoord zonder klinkers?' Steekt Jantje zijn vinger op en zegt: 'Zandweggetje.' Zegt de juf: 'Nee jantje, in het woord zand zit al een a en in weggetje wel 3 e's.' Antwoordt Jantje: 'Maar juf, in een zandweggetje zitten toch helemaal geen klinkers!'

Een ander mooi initiatief is het Buurthuis van de Toekomst. Dit is geen gewoon buurthuis, maar een bestaande voorziening die 'gedeeld' wordt. Dat kan beginnen in het gebouw van een school, een culturele instelling of een sportvereniging. Daar kunnen dan ook andere organisaties en buurtbewoners met hun activiteiten terecht. Een clubgebouw bijvoorbeeld is er dan niet alleen voor de 'eigen' voetbalclub, maar wordt ook een plek waar buurtbewoners samenkomen voor een praatje, een cursus of misschien wel voor huiswerkbegeleiding. Delen wordt zo samenwerken aan het welzijn van de buurt.

Enige tijd geleden was ik in gesprek met de voorzitter van een bekende Haagse amateurvoetbalclub. Het ging op een bepaald moment over het Buurtuis van de Toekomst. Toen ik de voorzitter vroeg waarom het clubgebouw van zijn vereniging nog geen Buurthuis van de Toekomst was, antwoordde hij het volgende: “Wij zouden het wel willen, maar er zit een addertje onder het gras. Bij activiteiten die door anderen in ons clubgebouw worden ondernomen, moeten wij zelf voor vrijwilligers zorgen. En daar zitten we al om te schreeuwen, dus heeft het voor ons weinig zin. Het zal wel door de bezuinigingen komen.'

Ja, daar valt wat van te zeggen. Gemeente, uw initiatieven zijn goed, maar denk wel goed mee en laat de bezuinigingen op deze mooie projecten achterwege. Of moeten de mensen die voor een Gulden Klinker in aanmerking komen, straks zelf voor kosten van de aanschaf

Klaas de Boer

opdraaien?