PPS TEGEN OVERGEWICHT

Jawel: publiekprivate samenwerking in de strijd tegen obesitas. Het moet niet gekker worden. Overheid en bedrijfsleven hand in hand tegen de gevolgen van eigen beleid en winstbejag. In een commercial die eens een keer niet over consumeren gaat zien we wethouders door de duinen rennen in de strijd tegen obesitas.

 

We slibben met z’n allen dicht. Dat is voor volwassenen dikke bult eigen schuld, maar voor onze kinderen is het een vorm van mishandeling. Zo klein als ze zijn maken ze kans op hart- en vaatziekten en diabetes. Omdat wij ze volgooien met snoepjes, fristies, en patat.

Bovendien zetten we ze even voor het werk met de auto bij de school neer, en als we dan aan het koken zijn is het handig dat ze voor de buis of voor de computer zitten.

 

De sportvereniging, waar kinderen leren bewegen en sociaal met elkaar omgaan, is voor veel gezinnen te duur geworden. Op de school in de buurt zitten vaak kinderen die in een heel andere wijk wonen. Ze worden als embryo al door hun ouders ingeschreven omdat het “zo’n goede school is”. Met al die af en aan rijdende auto’s is het bloedlink om je kind alleen lopend of fietsend naar school te laten gaan.

 

Spelen op straat? Straat is voor het verkeer. Zelfs in verkeersluwe straten worden gele plastic mannetjes geplaatst om automobilisten te waarschuwen voor een eventueel spelend kind. Dat niet voor de buis zit.

 

Op het schoolplein dreigt pesten. Daar zijn ze veel bijdehanter in geworden door de dagelijkse portie Nickelodeon, Disney XD en Ketnet. Niks meer ”brillenjood, pissebed, schele…”  wat wij  het summum van pesten vonden. Gegarandeerd dat je ze aan het huilen kreeg. Maar als je moeder het hoorde kreeg je een draai om je oren.

De moeders van nu hebben het niet eens in de gaten als hun kinderen aan het pesten zijn. Dat gaat heel geraffineerd en de slachtoffers zijn het huilen al lang voorbij. Die lopen met een levenslang trauma of gaan troosteten.

 

Niets zo leuk als de horde kinderen die een school uitbraakt als de bel gaat. Vrij!

Schoolpleinen dreigen nu “zoneparcen” te worden, met een sportzone, een chillzone en een gamezone. Echt waar, het bestaat!

 

Aan de omgekeerde wereld die we aan onszelf, de overheid en het bedrijfsleven te danken hebben moet PPS, privaat publieke samenwerking, een einde maken. De winkels in de buurt moeten meedoen. Jawel. De kleine staat met een eurootje bij Albert Heijn en koopt een zakje snoep. Dan zegt de caissičre: “Nee lieverd, ga dat eens omruilen voor een appeltje”.

 

Voor mij bestaat PPS uit overheidsbeleid, die de werkloze vaders en moeders aan een baan helpt, zodat ze een sportclub kunnen betalen. Uit speeltuinen, waar je niet bang hoeft te zijn voor pedofielen (kinderlokkers, zoals wij ze noemden). Uit straten waar kinderen een balletje kunnen trappen, uit…..

 

Als ik er over nadenk bestaat mijn beeld van een ideale kinderwereld uit de wereld van mijn jeugd. Maar als ik naar het resultaat kijk, de kinderwereld van vandaag, dan moet ik bekennen dat ik ook niet heb kunnen voorkomen dat nu PPS nodig is om onze kinderen gezond en traumavrij te laten opgroeien.

 

Noor van Kooperen