PPS TEGEN
OVERGEWICHT |
Jawel:
publiekprivate samenwerking in de strijd tegen
obesitas. Het moet niet gekker worden. Overheid en bedrijfsleven hand in hand
tegen de gevolgen van eigen beleid en winstbejag. In een commercial die eens een
keer niet over consumeren gaat zien we wethouders door de duinen rennen in de
strijd tegen obesitas. We
slibben met z’n allen dicht. Dat is voor volwassenen dikke bult eigen schuld,
maar voor onze kinderen is het een vorm van mishandeling. Zo klein als ze
zijn maken ze kans op hart- en vaatziekten en diabetes. Omdat wij ze
volgooien met snoepjes, fristies, en patat. Bovendien
zetten we ze even voor het werk met de auto bij de school neer, en als we dan
aan het koken zijn is het handig dat ze voor de buis of voor de computer
zitten. De
sportvereniging, waar kinderen leren bewegen en sociaal met elkaar omgaan, is
voor veel gezinnen te duur geworden. Op de school in de buurt zitten vaak
kinderen die in een heel andere wijk wonen. Ze worden als embryo al door hun
ouders ingeschreven omdat het “zo’n goede school is”. Met al die af en aan
rijdende auto’s is het bloedlink om je kind alleen lopend of fietsend naar
school te laten gaan. Spelen
op straat? Straat is voor het verkeer. Zelfs in verkeersluwe straten worden
gele plastic mannetjes geplaatst om automobilisten te waarschuwen voor een
eventueel spelend kind. Dat niet voor de buis zit. Op
het schoolplein dreigt pesten. Daar zijn ze veel bijdehanter in geworden door
de dagelijkse portie Nickelodeon, Disney XD en Ketnet.
Niks meer ”brillenjood, pissebed, schele…” wat wij het summum van
pesten vonden. Gegarandeerd dat je ze aan het huilen kreeg. Maar als je
moeder het hoorde kreeg je een draai om je oren. De
moeders van nu hebben het niet eens in de gaten als hun kinderen aan het
pesten zijn. Dat gaat heel geraffineerd en de slachtoffers zijn het huilen al
lang voorbij. Die lopen met een levenslang trauma of gaan troosteten. Niets
zo leuk als de horde kinderen die een school uitbraakt als de bel gaat. Vrij! Schoolpleinen
dreigen nu “zoneparcen” te worden, met een
sportzone, een chillzone en een gamezone. Echt
waar, het bestaat! Aan
de omgekeerde wereld die we aan onszelf, de overheid en het bedrijfsleven te
danken hebben moet PPS, privaat publieke samenwerking, een einde maken. De
winkels in de buurt moeten meedoen. Jawel. De kleine staat met een eurootje bij Albert Heijn en koopt een zakje snoep. Dan
zegt de caissičre: “Nee lieverd, ga dat eens omruilen voor een appeltje”. Voor
mij bestaat PPS uit overheidsbeleid, die de werkloze vaders en moeders aan
een baan helpt, zodat ze een sportclub kunnen betalen. Uit speeltuinen, waar
je niet bang hoeft te zijn voor pedofielen (kinderlokkers, zoals wij ze
noemden). Uit straten waar kinderen een balletje kunnen trappen, uit….. Als
ik er over nadenk bestaat mijn beeld van een ideale kinderwereld uit de
wereld van mijn jeugd. Maar als ik naar het resultaat kijk, de kinderwereld
van vandaag, dan moet ik bekennen dat ik ook niet heb kunnen voorkomen dat nu
PPS nodig is om onze kinderen gezond en traumavrij te laten opgroeien. Noor
van Kooperen |