Bevrijding

Na de bevrijding in mei 1945 zong Albert de Booy het vrolijke liedje 'Trees heeft een Canadees'. Maar toch school er een tragedie achter. De tekst sloeg op de vele Nederlandse meisjes, die vlak na de bevrijding verliefd werden op een geallieerde soldaat. Dat kon ook niet anders. Onze jongens hadden de laatste jaren van de oorlog ondergedoken gezeten of waren naar een werkkamp getransporteerd. Ze zagen bleek en waren uitgemergeld. En plotseling waren daar die stoere buitenlandse soldaten met jeeps en tanks, die voor onze vrijheid hadden gevochten. De vonken sprongen wederzijds over. Veel Hollandse meiden veranderden in hunkerbunkers en de jonge Geallieerden maakten daar gretig gebruik van. Wanneer zo'n Trees er na een paar weken achter kwam dat ze zwanger was, ging ze op zoek naar haar Canadese Jim. Maar meestal was die vertrokken naar een verderop liggende stad, op zoek naar een nieuwe Trees. In 1946 werden uit deze relaties zo'n 7000 kinderen geboren. De Canadezen waren inmiddels terug naar hun vaderland om daar hun leven voort te zetten; menig Trees in wanhoop achterlatend.

Het woord bevrijding geeft meestal aan dat iemand of iets bevrijd is van een bezetting, probleem of last. Of met andere woorden het vrij maken van mensen die gevangengehouden of onderdrukt worden of benadeeld worden door sociale of materiele zaken. Vrijheid is het hoogste goed in een mensenleven. En we moeten er voor zorgen dat we die vrijheid behouden. Maar het woord bevrijding kan ook op een andere manier benaderd worden. Stel dat het Nederlands elftal over twee jaar op het WK als eerste eindigt, mag dat na drie verloren finales ook als een bevrijding gezien worden. En als je met vreselijke kramp in je darmen op tijd het toilet bereikt, is dat ook een bevrijding.

Bevrijdingsdag is de dag waarop het einde van de Tweede Wereldoorlog wordt gevierd. In Nederland wordt als datum 5 mei aangehouden, omdat het Duitse leger in Nederland op 5 mei 1945 zou hebben gecapituleerd. Op deze dag worden in ons land veel feesten en activiteiten gehouden. Zo komt een zeer bejaard stel op Bevrijdingsdag een restaurant op de Grebbeberg binnenlopen. Bij het serveren van de koffie vertelt de vrouw aan de eigenaar van het restaurant dat haar man in de oorlog ook nog op de Grebbeberg heeft gevochten. De uitbater pakte onmiddellijk een microfoon en vertelde het verhaal aan de aanwezigen, die spontaan in hun handen gingen klappen. Het bejaarde stel kreeg die dag gratis eten en drinken. Toen de oude man aanstalten maakte om te vertrekken, vroeg de uitbater of hij nog iets te zeggen had. Antwoordde de man in de microfoon: "Danke schon!

Rest mij te besluiten met de politiek. Morgen is het tien jaar geleden dat Pim Fortuyn op laaghartige wijze werd vermoord. Hij was de man die Nederland politiek wakker schudde. Maar daarna zijn er niet echt daadkrachtige mensen opgestaan om ons te leiden. Nu het kabinet weer eens is gevallen, moeten we weer opnieuw naar de stembus. Maar niemand weet op wie hij moet stemmen. Op de houterige Rutte? Op de clownesk uitziende Roemer? Op de op een nachtuil lijkende Pechtold? Op die uitgeperste Sap? Op de tandeloze waakhond Wilders? Wie bevrijdt de kiesgerechtigden van Nederland van deze mensen? We zijn de wanhoop nabij. Net als Trees indertijd met haar Canadees.

Klaas de Boer