|
Kerst |
|
We zitten vlak voor de kerst. Een week
waarin iedere columnist zijn gal spuugt over de zotte vertoning die
kerstfeest heet. Het van oorsprong christelijk feest is voor velen verworden
tot een schaamteloze wedstrijd. Het kindeke Jezus is door onze heidense
samenleving toch een beetje ontdaan van zijn charme. Wie heeft de mooiste kerstversiering? Wie
heeft de hoogste boom? Wie krijgt (of verstuurt) de meeste kerstkaarten? Wie
eet het meest ofwel wie heeft de meeste consumptiedriften? Wie geeft of
ontvangt de duurste kerstcadeaus. We sturen elkaar gelogen gelukswensen. De
rekeningen van de energievretende kerstverlichtingen rijzen de pan uit. Onze
consumptiemaatschappij heeft van het Kerstfeest een farce gemaakt. Net zoals
de Coca Cola Company in het begin van de vorige eeuw de Kerstman een
boosterinjectie gaf. En er wordt gezeurd over dierenleed. Over
zielige kalkoenen, parelhoenders en herten, die het loodje moeten leggen.
Maar zouden we consumeren als er geen kerstfeest zou zijn? Juist, ja. Onze
koeien, kalfjes, lammetjes en kippen, die we normaliter eten. Een mens is
geboren als carnivoor. En dat zal hij altijd blijven. Een ander punt met de kerst is de
eenzaamheid. Een eenzame kerst spreekt velen tot de verbeelding. Dat is
logisch. Juist in die bijzondere tijd, dat iedereen het zo gezellig heeft,
voelt eenzaamheid dubbel zo hard aan. Over eenzaamheid met de kerst zijn veel
liedjes, verhalen en gedichten geschreven. Wie eenzaam is met kerst, heeft
het grondig verkeerd aangepakt. Die heeft ergens een hele foute afslag
genomen, en zit nu tot aan zijn enkels vast in de bagger van het sociale
isolement. Een eenzaam mens zit op kerstavond in zijn
eentje een bak bami leeg te kauwen, terwijl de buren een geweldig kerstmaal
met de nodige glazen wijn nuttigen. In je eentje in de vlam van een kaars
kijken, terwijl een paar meter daarnaast een geweldig familiefeest wordt
gevierd. Dat gun je echt niemand. Eenzaamheid met de kerst is er al sinds de
uitvinding van het leedvermaak. Met kerst alleen zijn ligt niet in de bedoeling.
Eigenlijk zijn er veel zaken met kerst die niet in de bedoeling liggen. Niet
alleen eenzaamheid is uit den boze, maar ook een bekeuring krijgen, een
ochtendhumeur hebben, je sleutels kwijt zijn, een ingegroeide teennagel
hebben, iemand flink de waarheid zeggen, en je verslapen, horen niet bij
kerst. Het hele jaar door mag er van alles misgaan,
maar met kerst moet in ieders hart een lichtje branden. Eenzaamheid met kerst
zou niet moeten bestaan, want je gunt het niemand. Gezelligheid krijg je niet
cadeau; je moet er wel wat voor doen, luidt mijn advies. En dan zijn er de liedjes in de kersttijd.
Ieder jaar zingt George Michael over zijn hart, dat hij vorig jaar per abuis
aan de verkeerde persoon gegeven heeft, maar dat overkomt hem geen tweede
keer. Nou, dat zullen we nog wel eens zien, George! Tot die tijd vooral niet nadenken. Volgend
jaar december zullen er volop kerstvieringen, kerstconcerten,
kerstuitvoeringen, kerstvieringen, kerstdiners en kerstmarkten zijn. En dan
is de kerst weer een grote bak heerlijke onzin, net als eenzaamheid.
Kerstgevoel is een keuze, en niemand is eenzaam tot hij de hoop opgeeft. Laat
dat de stichtelijke boodschap voor komend jaar zijn. En volgend jaar geeft
iedereen zijn hart gewoon weer aan de verkeerde. Net als George! |